Sykkeldagbok - frå jobben

I dag, på opningsdagen for Festspela, ser veret lovande ut ei stund, men utpå dagen kjem fleire heftige regnbyer. Må eg la sykkelen stå att i byen i dag? I korridoren møter eg tilfeldigvis Rolf'en. "Sjølv om det regnar i sentrum er det fint i Åsane. Du blir sjeldan våt når du syklar den vegen", meiner han. Kanskje har han rett, men eg skal heilt til Arna. Eg ser for meg fleire strategiar, men vel å ta toget heim først, for heller å henta sykkelen på ein kveldstur. Nokre timar seinare er eg attende i byen og på veg utover mot Bryggen. Då først hugsar eg kva eg har gløymt: Regntøyet! Ei truane regnbyge kjem bakfrå over Løvstakken, eg kjenner eit par dropar. Skal eg snu her? På festningskaien står bilane som skal vera med danskebåten. Ikkje akkurat festleg dette gjerdet, men det skal vera eit globalt strategisk grep som vi berre må finna oss i. Gjennom gjerdet ser eg at det lysnar på himmelen under skylaget over Askøy. Det må vera eit godt teikn, og med tanke på Rolf'en sine ord blir eg meir optimistisk. Utover i Sandviken set eg opp farten og held regnbyga, som no har nådd sentrum, på avstand. På Eidsvågneset bryt til og med nokre solstrålar igjennom skyene.
Men brått får eg anna å tenkja på. Ei ny regnbyge kjem over Sandviksfjellet og fyller heile Jordalen framfor meg. Og ute ved Salhus ser eg også at regnet er på veg. Eg er i ferd med å bli omringa. Kvar skal eg søkja tilflukt? Det må bli i eit busskur, eg veit om fleire busskur lenger framme. Eg tumlar med planar om taktisk framrykking frå busskur til busskur. Men i Åsane er asfalten framleis turr. Han har rett Rolf'en. Eg må ta bilete av eit busskur. Det kan vera godt å ha til seinare, når eg verkeleg møter regnet frå Gulfjellet.

Eg snur innover frå Vågsbotn, og ser i spenning mot Gulfjellet. Førebels ikkje så skummelt, nokre skyer over Vardegga har til og med fått farge av kveldssola. Snart er eg framme ved kyrkja i Ytre Arna, som alt har fått flomlyset på. Då ser eg regnet inne i fjorden ved Osterøybrua. Kjem regnet nærare? Her er avstanden kort heim til Garnes, dersom det hadde vore bru over. Ideen har faktisk vore diskutert offentleg som ein byutviklingsstrategi for nokre år sidan. Frå Garnes skulle det gå bybane på det gamle jernbanesporet, og med gangbru frå Ytre Arna ville trafikkgrunnlaget vorte bra(?). Synd for meg akkurat no at denne strategien ikkje er fylgt opp.Eg må som vanleg ta vegen innover langs Arnavågen, passerer eit par busskur, og tenkjer at desse kan vera gode å ha. Taktikken er klar. Så, rundt neste sving ser eg den grå veggen rett framfor meg. Eg satsar på å søkja ly i neste busskur, men på neste busstopp står det berre eit skilt. Dermed er regnbyga er alt over meg. Eg burde sjølvsagt ha visst at det ikkje finst busskur langs ruta mellom Ytre og Indre Arna. Her er det berre spreidd busetnad, og folk sit heime i stovene sine og ventar på bussen. Nei, her skulle det vore bustadfelt og større trafikkgrunnlag for å byggja fleire busskur, slik at regnvåte syklistar kunne finna ly. Men regnbyga sluttar like fort som ho kom, og snart er eg framme ved bilen på Øyrane Torg. Asfalten er våt, men syklisten er berga for denne gongen.